Jika seminggu lalu kawan2 bertanya di mana saya hilang. Sms d hp sms d Fb tak kurang yg sms d ym. ermm ke mana sy hilang???....
Sy tidak hilang, sy masih di hati kalian2 yg masih mahu perduli tentang sy. Sy cuma meng'away'kn diri dari alam fantasiku di dunia tanpa sempadan ini. Kenapa???
Soalan yg cukup bagus utk sy mengungkapkan segala apa yg ku rasa seminggu lalu. Tiap malam bertemankan air mata. Rembesan yg tidak pernah lekang dari membasahi pipiku. Sungguh pedih rasa hati sungguh sakit bagaikan di tikam hidup2...
What happens!
i'm sick sebenarnya hehe.. but is not just it...masalah keluarga sy jg membuatkn sy rusing. this first time sy rasa hebatnya dugaan berada di luar kawasan liputan keluarga ni.
Walaupun abg2ku cuba menyembunyikan semua dari pndgranku sbb tidak mahu sy risau n atas pesanan bapak sy namun sy masih tahu pasti ada sesuatu berlaku sbb bapak sy tdk pena call sy n sy call mamak jak yg smbt huhuhu!~.
Dan semuanya jelas telah berlaku kejadian yg diluar dugaanku, mamaku hanya mampu menahan kesedihan bila aku bertanya itu dan ini. Sy mmg tdk mampu menahan sedey la, sy menangis jg. Memang tdk dapat sy bayangkan apa akan berlaku tanpa bapak????..
Abg2 sy mghantar sms berkata itu dan ini meminta sy bertenang... meminta sy menjaga kesihatan dulu..namun hati sy mmg sukar untuk bertenang... bapak adalah segala2nya bg sy...*Air mata jatuh lagi*...
Dan hari demi hari saya semakin sakit... tiap hari berulang alik ke hospital... MC 2 hari... mengharap kasih sayang dari pacik dan macik di cni, yg menjaga sy sepanjang sy sakit huhu. makin hari sy semakin lemah. makanan mmg sy tidak jamah, minum pun sekadar sahaja... macam mn mahu sembuh???.. sy pun tidak tahu..
Berkat sabar....
petang Jumaat itu sy menerima panggilan dari hp bapak... dan tatkala mendengar sahaja suara di hujung talian... sy menangis semahuku.. tidak ku hirau cik ima yg tgh mengaji ketika itu... sybersyukur kepada Allah kerana kembali memperdengarkan sy dengan suara yg sy rindui itu...
suara bapak..
Automatik...
Sy rasa sakit sy kurang.. keesokan arinya sy p hospital ambek darah untuk kali yg ke 4... doktor ckp sy sudah Ok.. ajaib sungguh. sy sudah sihat walaupun sy masih lemah akibat tdk makan selama seminggu.
Deritaku berakhir kini, tapi...
kini mamaku pulak yg jatuh sakit..menurut abgku mama sakit sbb terkejut dengan kejadian yg berlaku atas bapaku.. Sy harap mamaku cepat sembuh. Amin
dan sesungguhnya ujian yang diberikan itu akan lebih mendekatkan kita padaNya
0 comments:
Post a Comment
JgN kOmeN kaLau tiDak peNting Haha!!~