::.Atas nama Cinta.::

Atas nama cinta terhadap tanah air mereka berjuang untuk mengharumkan nama negara mereka. Di hadapan puluhan ribu peminat FANATIK indonesia. Tahniah buat skuad Harimau Muda :)

Sangat terhibur dengan permainan mereka. Bikin sakit jantung sbb mendebarkan ba games tu. Permainan yang agak laju di awal permainan dengan percubaan yang sangat banyak antara kedua2 negara. Kira perlawanan agak seimbang la.

Apa yang menarik perhatian sy adalah semangat mereka.Sampai ke minit last pun tiada yang berputus asa, semuanya masih tidak mahu berhenti berebut2 bola dengan pihak lawan. Padahal permainan sudah melebihi 90 minit sebab kedudukan masih seri 1-1.

Actually sy melihat perlawanan ini berhampiran poring hot spring, ranau [sy dalam mode Cuti2 Sabah] Nasib baiklah ramai juga yg menonton di restoran hotel tu so tidak la sendiri2. Tapi sampai bilik mamak sy membebel coz dia ckp suara sy dgn akak sy yg paling kuat huhuhu. Mmg la ba kami 2 jak perempuan tgkl bola tu yg len cmuanya lelaki. Ada 1 perempuan lg tp dia tdk mengeluarkan suara pun. Macam mn la org ble tgk bola tanpa mgeluarkan suara huhuhu..

Sy terlihat time Skuad Harimau Muda sampai di LCCT wahhh macam lebih 10ribu peminat bola sepak tanah air membanjiri LCCT. Itu semua atas nama cinta mereka terhadap pemain yg berjaya mengharumkan nama negara. Sekarang ni pun dah ramai yang pakai jersi Malaysia, tidak seperti dulu sy tgk byk yg guna jersi kelab2 luar negara spt MU, Chelsea, Liverpool. Sy macam mau mendapatkan 1 jersi malaysia tp d mn mau dpt ya?

Dalam Skuad Harimau Muda sy sangat menyukai permainan c muslim n badrul :)

::.Akhir Cerita.::

Terkadang pengakhiran cerita ni ada 3 kesudahan sahaja, 1 : sedih, 2: gembira and 3: tergantung. Akhir cerita yang sy mau taip ni ada yg sedih dan ada yg gembira. kira 2 dlm 1 la hehe.

Bila semuanya telah sampai ke penghujungnya. Bersedih itu harus dan tertawa itu wajib. Bersedih kerana akan berpisah dan tertawa kerana otak ini boleh direhatkan. Bertenang dan semuanya akan baik2 saja. 

Di bawah ni gambar hari di akhir cerita KAMI :

 The Glam Nite nama majlis diberikan sbg Annual Dinner antar Kami hehehe~

wif my housemate aka bestfren

wif my akak2 senior yg sgt baik.

Love them all :)

and this is THE END.

Hope we will see next year.

::.My Hari Tua.::

 

Hepy bufday to my self!~

Alya or Lya nama yang meniti dibibir rakan2 sekerja and my student2

Noey or Noy nama yang meniti dibibir rakan2

Cik Nonoy nama yang meniti dibibir anak2 buahku

Echa or Necha nama yg meniti dibibir my parents 

Whatever people call me it was a same person. 

17 November its my budfay. 

Dari semalam lagi rakan2 sekerja mengucapkan selamat ulang tahun kepada saya sbb smlm adalah Annual Dinner sekolah kami so sekalian bufday2 la :)

Currently sy masih bekerja lagi so orang2 yg sambut bufday sy adalah mereka yang berhampiran sy.

Tgh ari tadi Kak Jaimah belanja sy makan and then Kak Jamilah pun belanja sy makan juga. Sangat berterima kasih pada mereka hehe.

@the night my housemate plak belanja sy makan hehe. So ari ni kira sy tidak memasak dan tidak mengeluarkan duit utk mkn hehe. Semuanya gratis :)

The real celebration will be on saturday or sunday. Itu pun kalau sy balik tawau, kalau sy merayau2 lagi ndak tau la plaknya :)

::.Kejutan.::

Kejadian semalam sekitar jam 10.30 [maybe la] membuatkan sy tidak ble tido sehingga pukul 1 pagi.

Terkejut diriku saat menerima sms dari kawan sekolah 'noy kebakaran kn d kgmu, rumahmu dak kenak ka jg. dari tg batu ni 3 kali sdh kami mendengar azan.'. /me sangat terkejut!.

Terus mendail no hp bapak laju2. And mungkin dorg dlm keadaan panik or sibuk mengangkat barang, tiada org yg jwb call sy. Debaran di dada hanya tuhan yg tahu, air mata pun mengalir sudah sbb i try to call all my siblings but there no answer!. Dalam hati hanya berdoa semoga tiada apa2 yg berlaku. I dont have any idea what happen to my famly sbb sy jauh, keinginan mau balik tu mmg sgt la besar. Tapi akal sy masih waras, mn mgkn sy drive malam2 bgni sndri utk balik Tawau. Mmg hanya pada tuhan jak sy berserah.

Alhamdulillah dalam jam 11 lebih baru bapak sy jwb hpnya. Katanya mmg  kebakaran di kg, tp api masih d kwn umah d bwh and bila bapak sy sebut Umah Macik Jalak, sy fikir umah macik tu hanya selang 6 buah umah dr umah sy. tp bapak ckp jgn risau sbb bomba ada sudah. 

Bila bapak ckp bomba ada sudah br la sy lega coz kalau bomba sdh datang mereka mesti berjaya kawal api tu. Tapi risau tetap bertandang di hati coz ya la bomba ni kdg2 airnya habis so masih jg risau. Sy rasa mau 10 kali call tnya api padam ka sdh tp lega bila bapak ckp api tu menghala ke belakang, so umah kita selamat jg. Bomba dapat mengawal kebakaran tu dlm jam 11 lebih or mgkn dkt jam 12 la [dak sama ka tu hehe].

Syukur sangat rumah sy tidak apa2. tapi still jg risau, sy balik2 call p umah and smpi jam 1 lebih masih lg call utk pastikan mereka tido ka sdh. Tapi my ibu ckp mn ble mereka tido sbb mcm masih terbayang2 api tu huhu~. Sy rasa ini kali kedua kbkrn berlaku di kmpg sy, yg pertama since sy masih tingkatan 1 lg.

Ni ada gmbr sy amek dr my Tawau, seram jg tgk gmbr ni mcm tiada yg selamat. Tp ibu ckp tiada jg yg mati.

Ini rumah sy msh ble cam : umah macik jalak and umah c pat

 dan mereka ini pun sy ble cam : c pat and familynya..

Tadi petang call my mom, dia ckp mereka2 ni duk umah jiran dulu. Banyak juga yg dtg mghulurkan bantuan dan sumbangan ikhlas. Nampaknya org tawau masih lagi prihatin dengan orang lain. Thanks all!~